Dział: WAŻNE TEMATY

...

1. Legalne formy optymalizacji podatkowej

2. Przykłady legalnej optymalizacji podatkowej

3. Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania

4. Opinia zabezpieczająca

...

Wybór sposobu amortyzacji przez przedsiębiorcę jest niezwykle ważny bowiem wpływa na planowanie wartości kosztów w działalności gospodarczej i legalną optymalizację podstawy opodatkowania. Zgodnie z ustawami o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od osób prawnych podstawową metodą amortyzacji podatkowej jest metoda liniowa. Przedsiębiorcy mogą również skorzystać z trzech trybów tzw. jednorazowej amortyzacji:

1. amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych z wyłączeniem wszelkiego rodzaju środków transportu, przy spełnieniu warunków co do wartości początkowej środka trwałego, określana na potrzeby opracowania jako „jednorazowa amortyzacja fabrycznie nowych środków trwałych”,

2. amortyzacja dla przedsiębiorców, którzy posiadają status małego podatnika lub rozpoczynających działalność gospodarczą, którą będziemy określać jako „jednorazowa amortyzacja 50.000 euro”,

3. amortyzacja środka trwałego, którego wartość nie jest wyższa niż 10.000 zł.

Ten ostatni typ jednorazowej amortyzacji może być stosowany bez ograniczeń przez podatników. Pozostałe dwie metody podlegają ograniczeniom.

Biorąc pod uwagę zasadniczy wpływ jednorazowej amortyzacji na zoptymalizowanie podatku w niniejszym opracowaniu przedstawiamy Państwu:

• ekonomiczny mechanizm zastosowania przez podatnika jednorazowej amortyzacji, wskazując na pozytywne aspekty tego typu decyzji, jak i prezentując skutki w zakresie wysokości płaconego podatku dochodowego jakie pojawiają się w dłuższym przedziale czasu.

• zagadnienia związane z zaliczeniem do kosztów podatkowych wydatków z tytułu nabycia fabrycznie nowych środków trwałych,

• możliwości jednorazowej amortyzacji dla podatników rozpoczynających działalność gospodarczą oraz tzw. małych podatników,

• możliwości zaliczenia do kosztów odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych których wartość początkowa netto nie jest wyższa niż 10.000 zł.

Podatnik podjął decyzję o rozpoczęciu działalności gospodarczej, w ramach której przedsiębiorca będzie realizował następujące usługi:

a) koordynowanie i nadzorowanie prac przy projektach aranżacji przestrzeni, remontów, przebudów, budów,

b) czuwanie nad prawidłowością realizacji prac pod względem zgodności ze sztuką budowlaną, wymogami technicznymi określonymi przez producenta, projektem, wytycznymi klienta, jak i pod względem terminowości i zachowania dyscypliny kosztowej,

c) aktualizacja bazy danych wykonawców i dostawców.

Dodatkowe usługi obejmują: oferowanie i negocjowania warunków umów z klientami, sporządzanie kosztorysów projektów, w tym kosztorysów robót budowlanych na podstawie wykonanego przedmiaru, podpisywanie umów z podwykonawcami oraz negocjowanie warunków handlowych oraz rozliczanie finansowe projektów.

W związku z powyższym pojawiły się pytania:

1. Z jakiej formy opodatkowania można skorzystać?

2. Czy wskazane usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

3. Na czym polega i jak działa ulga na start, czyli zwolnienie z ZUS?

1. Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej

2. Koszty wynajęcia lokalu pod działalność gospodarczą

• 2.1. Koszt w postaci czynszu najmu, zużycia mediów i inne

• 2.2. Nakłady poniesione na adaptację najmowanego lokalu na potrzeby działalności gospodarczej

3. Koszty używania własnego lokalu w działalności gospodarczej

• 3.1. Rozliczenie kosztów prowadzenia działalności we własnym mieszkaniu

• 3.2. Amortyzacja lokalu lub budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą

W dniu 23 marca 2018 roku Prezydent Rzeczpospolitej podpisał pakiet 5 ustaw zmieniających prawa i obowiązki dla przedsiębiorców Konstytucję Biznesu. Jak czytamy na stronie Ministerstwa Rozwoju Konstytucja Biznesu jest to pakiet ustaw, których celem jest zreformowanie i uproszczenie przepisów dotyczących prowadzenia działalności. Zmiany, które wprowadzi Konstytucja biznesu dotyczą takich obszarów, jak m.in.:

• relacje przedsiębiorcy z urzędami i załatwianie spraw urzędowych,

• zakładanie firmy,

• zawieszenie działalności,

• zasady tworzenia prawa gospodarczego,

• obowiązki związane z prowadzeniem działalności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Takie osoby określa się miane polskich rezydentów podatkowych. Polscy rezydenci są zobowiązani co do zasady do rozliczania wszystkich swoich dochodów (przychodów) w Polsce, niezależnie od tego w jakim kraju te dochody (przychody) uzyskali.

Ponieważ w poszczególnych państwach obowiązują wewnętrzne regulacje prawne dotyczących opodatkowania podatkiem dochodowym, to w przypadku gdy polski rezydent podatkowy uzyskuje dochody w tych państwach może dojść do sytuacji, w wyniku której na podstawie przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów podatkowych państwa, w którym uzyskał dochody, musiałby zapłacić podatek dochodowy dwukrotnie, w Polsce oraz w państwie, w którym dochód uzyskał. Regulacje podatkowe w zakresie PIT zapobiegają jednak takiemu podwójnemu opodatkowaniu poprzez określenie szczegółowych zasad rozliczania dochodów zagranicznych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Podkreślić należy, iż obowiązki podatkowe osób osiągających dochody za granicą zależą od ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, rodzaju uzyskiwanych dochodów oraz regulacjach zawartych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku dochodów zagranicznych ich sposób opodatkowania oparty jest na dwóch zasadach:

1. zasadzie rezydencji oraz

2. zasadzie źródła.