Autor: Anna Maj
.
Podatniczka wraz z bratem prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Od 1 października 2023 r. planuje zawiesić działalność, a majątek spółki wynająć osobie obcej i płacić podatek od najmu w formie ryczałtu. Czy przy zawieszeniu działalności można wynająć majątek spółki? Jeśli tak, to czy może od całości dochodu płacić podatek tylko jeden wspólnik, czy też podatek powinien płacić każdy ze wspólników od dochodów z najmu określonego według udziałów w spółce?
W celu sprawdzenia poprawności wywiązywania się przez podatnika z ciążących na nim obowiązków podatkowych organy podatkowe mogą wszcząć kontrolę podatkową albo postępowanie podatkowe. Najczęstszą praktyką organów podatkowych jest wszczęcie postępowania podatkowego po zakończonej kontroli podatkowej. Dzieje się tak w wypadku, gdy podatnik nie zgadza się z ustaleniami dokonanymi w trakcie kontroli i ujętymi w protokole z kontroli. Organ podatkowy postępowanie podatkowe winien wszcząć w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu kontroli podatkowej. Zakończenie kontroli podatkowej następuje w momencie doręczenia protokołu kontroli podatnikowi lub ustanowionemu w trakcie kontroli pełnomocnikowi.
Czy wynagrodzenie członka zarządu spółki (w tym prezesa) można określić nie w pieniądzu, a w świadczeniach w naturze? Jak w takiej sytuacji określić wysokość zaliczki na podatek dochodowy od dokonanych świadczeń?
W trakcie kontroli podatkowej w naszej spółce ustanowiliśmy pełnomocnika szczególnego. Pełnomocnik był upoważniony do reprezentowana spółki zarówno podczas kontroli podatkowej, jak i postępowania podatkowego przed wszystkimi organami podatkowymi. Po zakończeniu kontroli sporządzony został protokół, z którego ustaleniami nasza spółka się nie zgadza, dlatego zostało wszczęte postępowanie podatkowe. Postanowienie o tym zostało przesłane na adres spółki. Czy ustanowienie pełnomocnika szczególnego w trakcie kontroli nie obliguje organu podatkowego do przesłania postanowienia o wszczęciu postępowania również pełnomocnikowi spółki?
Kiedy odsetki od pożyczki zapłacone niemieckiemu pożyczkodawcy nie podlegają podatkowi u źródła? Czy certyfikat rezydencji nieposiadający terminu ważności jest ważny bezterminowo?
Na początku października 2022 r. spółka zatrudniła cudzoziemca na podstawie umowy-zlecenia. Od tej umowy był potrącany podatek zryczałtowany w wysokości 20%. Do końca roku cudzoziemiec nie okazał certyfikatu rezydencji podatkowej. Po upływie roku podatkowego już po rozwiązaniu umowy (w kwietniu 2023 r.) cudzoziemiec przedstawił spółce jako swojemu byłemu pracodawcy polski certyfikat rezydencji wydany w 2022 r. za okres od 1 stycznia 2022 r. Ponadto cudzoziemiec złożył wniosek, że spełnia przesłanki z art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. i aby za 2022 r. wystawić mu PIT-11 zamiast IFT-1R. Czy pracodawca po przedłożeniu mu certyfikatu rezydencji wraz z oświadczeniem o spełnieniu przesłanki z art. 3 ust. 2 ustawy o p.d.o.f. powinien dokonać korekty IFT-1R i wystawić cudzoziemcowi PIT-11?
Nasza spółka udostępniła nieodpłatnie uchodźcom z Ukrainy pomieszczenia przystosowane do zamieszkania. Pomieszczenia posiadają dostęp do energii elektrycznej, zimnej i ciepłej wody, ogrzewania. Zostały wyposażone również w meble, kuchenki elektryczne i inne urządzenia. W celu pomocy dla Ukraińców otrzymaliśmy świadczenia na podstawie art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa z przeznaczeniem m.in. na wyżywienie. W związku z powyższym pojawiły się wątpliwości.
Koszt podatkowy najczęściej kojarzy się z działalnością gospodarczą. Są to wydatki, jakie ponosi przedsiębiorca w celu uzyskania przychodu. Uzyskanie przychodu jest bowiem głównym celem prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.
Aby zaliczyć wydatki związane z korzystaniem z samochodu prywatnego do kosztów uzyskania przychodów, muszą one spełniać przesłanki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.