Spółka prowadząc działalność gospodarczą wynajmuje pomieszczenia, w których dokonuje nakładów inwestycyjnych w celu dostosowania ich do potrzeb prowadzonej działalności. Inwestycje te zakwalifikowane zostaną jako inwestycje w obcym środku trwałym, od których dokonywane będą odpisy amortyzacyjne. Umowy najmu pomieszczeń zawierane są na zasadach, zgodnie z którymi każda ze stron ma prawo wypowiedzenia takiej umowy z zachowaniem okresu wypowiedzenia bez podania jej przyczyny. Umowa najmu nie przewiduje zwrotu wydatków poniesionych przez najemcę na dokonane przez niego nakłady inwestycyjne po rozwiązaniu lub wygaśnięciu umowy. Czy po rozwiązaniu umowy najmu niezamortyzowane inwestycje w obcym środku trwałym będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji gdy ich demontaż nie będzie opłacalny z ekonomicznego punktu widzenia - koszty fizycznej likwidacji przewyższałyby ewentualne korzyści (przychody) ze zbycia lub utylizacji elementów likwidowanej inwestycji.
Dział: KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW
Odpis aktualizujący może zostać zaliczony do kosztów podatkowych w roku podatkowym, w którym utworzono odpis aktualizujący wartość tej należności zgodnie z ustawą o rachunkowości i należność ta nie uległa przedawnieni, nieściągalność tej należności została uprawdopodobniona zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.
O ile wydatki związane z wynajęciem pokoju są racjonalnie uzasadnione i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Koszty uzyskania przychodów z tytułu praw autorskich co do zasady nie mogą przekraczać w skali roku 2013 kwoty 42.764 zł, chyba że podatnik udowodni poniesienie wyższych kosztów niż wynikających z normy procentowej.
Wydatki ponoszone na poczęstunek w trakcie organizowanych spotkań biznesowych, w tym w ramach Targów, stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż są związane z uzyskiwaniem przychodu podatkowego oraz nie mieszczą się w dyspozycji art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatki dotyczące krajowych i zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalność gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodów, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
Można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone odsetki od kredytów konsumpcyjnych zaciągniętych na finansowanie wydatków w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do faktury korygującej jest zatem faktura pierwotna. Stąd korekcie podlegają koszty w roku ich poniesienia.
Jeżeli zgodnie z przepisami o rachunkowości Spółka ma możliwość dokonywania dla celów bilansowych naliczenia różnic kursowych od wartości brutto zobowiązania, to mając na uwadze cytowany art. 9b ust. 1 i 2 ustawy różnice te stanowią jednocześnie różnice podatkowe i winny być uwzględniane w dokonywanych przez Spółkę rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.
Nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. l pkt 28 ustawy o CIT ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania, serwowane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.
Jeżeli odpisy aktualizujące wartość należności zostały utworzone zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, dotyczą należności bądź jej części uprzednio zaliczonej do przychodów należnych jednocześnie nieściągalność należności została uprawdopodobniona oraz wierzytelność, której odpis dotyczy, nie uległa przedawnieniu wówczas odpis taki może być uznany za koszt podatkowy.
Wypłacana renta będąca konsekwencją błędów popełnianych przy wykonywaniu świadczeń medycznych jest wpisana w ryzyko prowadzenia tego rodzaju działalności, a zatem pozostaje w związku z prowadzoną działalnością. Stąd uzasadnione jest kwalifikowanie tego wydatku jako ponoszonego w celu zachowania źródła przychodu i uznanie go za koszt podatkowy.