Dochody przekazywane za granicę

Wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Kwota zysku przeznaczona do podziału nie może jednak przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone do podziału. Kwotę tą jesteśmy zobowiązani pomniejszyć o niepokryte straty, udziały własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub umową spółki powinny być przeznaczone z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe.

Spółka (o ile umowa spółki to przewiduje) może wypłacić zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy, jeżeli jej zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy wykazuje zysk i o ile spółka posiada środki wystarczające na wypłatę. Zaliczka może stanowić najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego, powiększonego o kapitały rezerwowe utworzone z zysku, którymi w celu wypłaty zaliczek może dysponować zarząd, oraz pomniejszonego o niepokryte straty i udziały własne (art. 194 i 195 ustawy z dnia 15 września 2000 Kodeks Spółek handlowych – Dz. U z 2013 r. poz. 1030). Dlatego też, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie mogą wypłacać zaliczki w poczet dywidendy w trakcie pierwszego roku działalności.

Wspólnik, który wbrew przepisom prawa lub postanowieniom umowy spółki otrzymał wypłatę, obowiązany jest do jej zwrotu (art. 198 ww ustawy Kodeks Spółek handlowych). Natomiast członkowie organów spółki, którzy ponoszą odpowiedzialność za taką wypłatę, odpowiadają za jej zwrot spółce solidarnie z odbiorcą.

W spółkach akcyjnych akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. Kwota zysku przeznaczona do podziału nie może jednak przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy, powiększonego o niepodzielone zyski z lat ubiegłych oraz o kwoty przeniesione z utworzonych z zysku kapitałów zapasowego i rezerwowych, które mogą być przeznaczone na wypłatę dywidendy. Kwotę tą jesteśmy zobowiązani pomniejszyć o niepokryte straty, akcje własne oraz o kwoty, które zgodnie z ustawą lub statutem powinny być przeznaczone z zysku za ostatni rok obrotowy na kapitały zapasowy lub rezerwowe (art. 347 i 348 ustawy Kodeks Spółek handlowych). Mowa jest tu w szczególności o obowiązku przekazywania co najmniej 8% zysku za dany rok obrotowy na kapitał zapasowy, dopóki kapitał ten nie osiągnie co najmniej 1/3 kapitału zakładowego (art. 396 § 1 ustawy Kodeks Spółek handlowych).

Spółka (o ile statut to przewiduje) może wypłacić zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy, jeżeli jej zatwierdzone sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy wykazuje zysk i o ile spółka posiada środki wystarczające na wypłatę. Zaliczka może stanowić najwyżej połowę zysku osiągniętego od końca poprzedniego roku obrotowego, wykazanego w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, powiększonego o kapitały rezerwowe utworzone z zysku, którymi w celu wypłaty zaliczek może dysponować zarząd, oraz pomniejszonego o niepokryte straty i akcje własne (art. 349 § 1 i 2 ustawy Kodeks Spółek handlowych ). Z uwagi na treść tych przepisów, spółki akcyjne również nie mogą wypłacać zaliczki w poczet dywidendy już w pierwszym roku działalności.

Zgodnie z art. 350 § 1 ustawy Kodeks Spółek handlowych akcjonariusze, którzy wbrew przepisom prawa albo postanowieniom statutu otrzymali jakiekolwiek świadczenia od spółki, obowiązani są do ich zwrotu. Natomiast członkowie zarządu lub rady nadzorczej, którzy ponoszą odpowiedzialność za dokonanie nienależnych świadczeń, odpowiadają za ich zwrot solidarnie z odbiorcą świadczenia.

Realizacja uprawnienia w postaci wypłaty dywidendy wiąże się jednak z wieloma konsekwencjami podatkowymi, w szczególności po stronie spółki wypłacającej. W zależności od podmiotu jakiemu wypłacamy dywidendę (osobie prawnej czy też osobie fizycznej) jak i miejsca zamieszkania lub siedziby otrzymującego dywidendę, na podmiocie wypłacającym - płatniku będą ciążyć odmienne zasady opodatkowania. Jeśli wypłata dywidendy następuje na rzecz osób fizycznych to zastosowanie znajdą unormowania wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast gdy odbiorcą jest spółka kapitałowa - zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy również podkreślić, iż w przypadku wypłaty dywidendy podmiotom zagranicznym (zarówno zagranicznym osobom fizycznym jak i zagranicznym spółkom prawnym) płatnik będzie zobowiązany również do przeanalizowana czy oprócz przepisów ustaw podatkowych nie będą miały zastosowania również przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W niniejszym opracowaniu chcielibyśmy Państwu szczegółowo przybliżyć zasady opodatkowania dywidendy wypłaconej na rzecz zagranicznych osób fizycznych jak również zagranicznych spółek kapitałowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W przypadku wypłaty dywidendy na rzecz ww. osób będziemy mieli do czynienia z koniecznością opodatkowania jej na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co do zasady wypłata dywidendy przez polską spółkę dla osoby fizycznej zagranicznej zgodnie z art. 30 a ust. 1 pkt 4 ww ustawy oznacza opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem w wysokości 19 %, pobieranym przez płatnika (zgodnie z art. 41 ust. 4 ww ustawy). Należy jednak podkreślić, iż w przypadku, gdy osoba fizyczna otrzymująca dywidendę jest rezydentem kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, to do opodatkowania tego świadczenia stosuje się w pierwszej kolejności postanowienia tej umowy.

 Najczęściej regułą jest iż umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowią, że dywidendy opodatkowane są zarówno w państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej, jak i państwie, w którym zamieszkuje odbiorca świadczenia. Jednak wysokość podatku, jaki można pobrać w państwie źródła, jest ograniczona. Poszczególne umowy przewidują różne stawki - 5%, 10% albo 15%.

 Z art. 30 a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zastosowanie przez płatnika stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji .

WAŻNE: Certyfikat rezydencji to dokument wydany przez właściwy organ administracji podatkowej danego państwa, potwierdzający dla celów podatkowych miejsce zamieszkania podatnika (art. 5 a pkt 21 ww ustawy).

Od 4 stycznia 2015 roku obowiązują nowe regulujące dotyczące certyfikatów rezydencji. W art. 41 ust. 9a-9d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zapisano, że:

• Jeżeli miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres k...