Przychody z nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników

ODPOWIEDŹ

Pracodawca w sytuacji, gdy pracownik w danym miesiącu nie uzyskuje wynagrodzenia, a jednocześnie powstaje u niego przychód z tytułu świadczeń nieodpłatnych powodujący konieczność wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie płaci tejże zaliczki za pracownika, ani nie żąda od pracownika wpłaty równowartości tej kwoty. Płatnik w PIT-11 wpisuje pracownikowi uzyskany przychód z tytułu świadczeń nieodpłatnych a pracownik w zeznaniu rocznym rozlicza podatek należny (z uwzględnieniem nie pobranej przez płatnika zaliczki).

Płatnik, w sytuacji gdy kwota zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych wynikająca z uzyskania przez pracownika przychodu z tytułu świadczeń częściowo odpłatnych jest wysoka lub nawet przekracza kwotę wynagrodzenia pracownika, może na wniosek podatnika (pracownika) rozłożyć jej ciężar na kolejne miesiące (do końca danego roku podatkowego).

UZASADNIENIE

Pracodawcy w wielu firmach, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, przekazują pracownikom finansowane przez siebie, dodatkowe świadczenia (pakiety medyczne, dodatkowe ubezpieczenia, bony) określane jako świadczenia pozapłacowe. Ten typ świadczeń zgodnie z art. 12 ust.1u.p.d.o.f. traktowany jest w sensie podatkowym jako składnik przychodu z tytułu wynagrodzenia. Jak stwierdza ustawodawca: „Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z kolei na podstawie art. 31 u.p.d.o.f. stwierdza się, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.” Ponadto wymienione w powyższ...