Obowiązki płatnika związane z ekwiwalentem dla pracownika z tytułu pracy zdalnej

INTERPRETACJE / ORZECZNICTWO

W sytuacji gdzie obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie pracownikowi narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy zdalnej oraz możliwość używania przez pracownika narzędzi lub materiałów niezapewnionych przez pracodawcę podczas wykonywania pracy zdalnej, do 3 miesięcy po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce, po stronie pracownika nie powstanie z tego tytułu przychód, a na pracodawcy jako płatniku nie ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika.
W sytuacji gdy ekwiwalent będzie wypłacany w pieniądzu i będzie odpowiadał poniesionym przez pracowników wydatkom w związku z wykupem dostępu do internetu, zużytej energii elektrycznej oraz wydatkom na elementy wyposażenia niezbędnym do wykonywania obowiązków pracowniczych, które stanowić będzie ich własność oraz będą one wykorzystywane przez pracowników do wykonywania pracy zdalnej na rzecz pracodawcy, po upływie 3 miesięcy, od odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w Polsce, będzie stanowić przychód, który korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Do wysokości wyliczonej części przysługującego ekwiwalentu na Podatniku nie będą ciążyć obowiązki płatnika. 
 

Stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej z  14 lipca 2021 roku, nr 0113-KDIPT2-3.4011.421.2021.1.MS. 

Sytuacja Podatnika
Podatnik wypłaca dodatkowe świadczenia dla pracowników w postaci dodatku za pracę zdalną w celu pokrycia kosztów wykorzystania prywatnego łącza internetowego oraz zwiększonego zużycia energii elektrycznej oraz ogrzewania. Dodatek wypłacany jest w formie zryczałtowanej, uśrednionej kwoty 25 PLN lub 50 PLN brutto miesięcznie. Organizacja pracy zdalnej w opisanym powyżej trybie oraz wypłata ekwiwalentu planowana jest do 3 miesięcy po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce.
Podatnik rozważa również możliwość dokonania refundacji kosztów zakupionego przez pracowników sprzętu niezbędnego do wykonywania obowiązków pracowniczych w trakcie pracy zdalnej. W tym wypadku pracownik byłby uprawniony do zawnioskowania o zwrot kosztów za zakupiony sprzęt niezbędny do wyposażenia stanowiska do pracy zdalnej. Oceny, czy dany sprzęt jest niezbędny do pracy, dokonywałby Wnioskodawca. Refundacja dotyczyłaby w szczególności takich elementów wyposażenia jak krzesło, fotel, stół, biurko oraz podnóżek. Wysokość refundacji wynosiłaby maksymalnie 800 zł brutto.
Podatnik nie wyklucza kontynuowania zdalnej organizacji pracy po ustaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce i kontynuowania wyżej opisanych refundacji także po upływie 3 miesięcy po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w Polsce.

Stanowisko Dyrektora
Zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami, na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innyc...

 

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Przypisy