Koszty zarządzania spółką komandytową

ODPOWIEDŹ

Obowiązek zapewnienia prawidłowej organizacji zarządzania spółką prawa handlowego (podobnie jak zapewnienie prawidłowej organizacji pracy) nie może być utożsamiany tylko z zapewnieniem biurka, materiałów biurowych czy pokryciem kosztów eksploatacji samochodu służbowego czy kosztów zużytej energii elektrycznej. Obowiązek ten należy analizować w kontekście konkretnych obowiązków i wynikających z tych obowiązków korzyści dla Spółki (zarówno z punktu widzenia społki z o.o., która jako komplementariusz zobowiązana jest do zarządzania sprawami spółki komandytowej jak i spółki komandytowej). Zapewnienie tej możliwości nie jest korzyścią Członka Zarządu, lecz wypełnieniem przez niego obowiązku prawidłowego organizowania funkcjonowania Spółki. Członek Zarządu (podobnie jak pracownik) nie ma tutaj żadnej swobody w zarządzaniu i rozporządzeniu tym świadczeniem, gdyż wykorzystuje je w konkretnym celu, tj. wykonaniu swoich obowiązków zarządczych. Tym samym nie można mówić o jakimkolwiek „przysporzeniu” lub o „zrefinansowaniu kosztów”, lecz wyłącznie o ich zwrocie.

Jeżeli chodzi o zaliczenie poniesionych wydatków na wynajem do kosztów uzyskania przychodów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, uwzględniając dyspozycję normy prawnej zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można będzie uznać, iż poniesione wyżej wymienione koszty spełniają warunki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest działalność wykonywana osobiście. W myśl art. 13 pkt 7 powyższej ustawy przychodami z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, są przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. 

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przepis ten zawiera ogólną definicję przychodu, która ma zastosowanie w przypadkach gdy przepisy szczególne nie regulują tej kwestii odmiennie czyli nie przewidują odrębnego sposobu określenia momentu uzyskania przychodu lub jego wysokości. W myśl powyższej definicji przychodem są m.in. otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W przypadku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma stwierdzenie, że przychód powstaje w momencie faktycznego uzyskania go przez podatnika (postawienia do jego dyspozycji określonych kwot). Postawienie do dyspozycji podatnika określonej kwoty pieniędzy czy też wartości pieniężnych oznacza, że podatnik będzie miał (a w zasadzie ma) możliwość, podejmując określone działania, objąć je swoim władztwem, a możliwość skorzystania z tych pieniędzy i nie będzie uzależniona od dodatkowej zgody osoby stawiającej powyższe środki pieniężne do jego dyspozycji. Zatem przychód powstaje jedynie w razie otrzymania przez podatnika rzeczywistego przysporzenia majątkowego.

Zgodnie z ust. 2a pkt 3 powyższego artykułu wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w raz...