ODPOWIEDŹ
Z przepisów zawartych w rozporządzeniu dotyczącym PKPiR wynika, iż podatnik zobowiązany jest ująć w remanencie końcowym towary nabyte w Hiszpanii, w stosunku do których na mocy art. 22p ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztów ich zakupu nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów, a które nie zostały sprzedane na koniec roku podatkowego. Towary te winny być ujęte w remanencie w cenie ich zakupu, co oznacza iż pomimo zapłaty za nabyte towary w całości, towary należy je wycenić tak aby suma jednostkowych cen zakupu nie przekroczyła ogólnej kwoty ich nabycia. Natomiast podatnik pomimo obowiązku ujęcia tych towarów w remanencie końcowym nie może ich ująć w kosztach uzyskania przychodów, co oznacza że przy wyliczeniu kosztów uzyskania przychodów za rok podatkowy, z remanentu końcowego musi wyłączyć wartość towarów zakupionych w Hiszpanii.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
Stosownie do treści § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w spraw...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
- Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
- Nielimitowane konsultacje
- ...i wiele więcej!
