174
Wartość wierzytelności nieściągalnej z powodu upadłości kontrahenta poprzez odpis aktualizujący można zaliczyć w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodów.
Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2014 roku nr ILPB1/415-206/14-5/AG.
Sytuacja Podatnika
W 2010 roku kontrahentowi włoskiemu prowadzącemu działalność w Polsce, firma X Spółka Jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem sprzedała dla potrzeb realizowanej przez niego jako podwykonawca usługi budowlanej wyroby stalowe.
Kwota należności została na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczona do przychodów należnych. Jednak kontrahent nie zapłacił za sprzedany towar i sprawa została oddana do Sądu Okręgowego w X, spółka uzyskała Europejski Nakaz Zapłaty. Ponieważ dłużnik spółki nie miał majątku w Polsce, po uzyskaniu X spółka przekazała sprawę do Włoch.
Okazało się, że firma jest w stanie likwidacji i Sąd w X (Włochy) Wydział Upadłości w lutym 2013 roku wydał postanowienie o uznaniu wierzytelności spółki. Jednak nie zakwalifikował tych wierzytelności do kategorii uprzywilejowanych, mających pierwszeństwo zaspokojenia. Część z nich uznał jako niezabezpieczone, a część jako wyłączone. Wnioskodawca wie, że firma dłużnika spółki została postawiona w stan likwidacji, a należności spółki - tak ze względu na ich kwalifikacje jak i na inne toczące się wobec niej postępowania - są raczej wątpliwe do odzyskania. Według przepisów prawa włoskiego, postanowienie Sądu w X Wydział Upadłości, który uznaje wierzytelności spółki jest wystarczający, aby we Włoszech uznać je za koszt podatkowy - wydaje się, że analogicznie wskazuje na to nasz art. 23 ust. 1 pkt 21, ust. 3 pkt 1-3, zawierający otwarty katalog przypadków, w których odpis aktualizujący może być zaliczony w ciężar kosztów.
Czy w wymienionej sytuacji, Wnioskodawca może utworzyć odpis aktualizujący na wartość należności zasądzonych prawomocnym orzeczeniem sądu i zaliczyć go w kwocie netto do kosztów uzyskania przychodu?
Odpowiedź Dyrektora Izby Skarbowej
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Stosownie do postanowień art. 23 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 3.
Natomiast według art. 23 ust. 3 powołanej ustawy, nieściągalność wierz...
