Ulgi podatkowe z tytułu pandemii

1.    Ulga z tytułu darowizny przekazanej na zwalczanie koronowirusa

Do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wprowadzono przepisy pozwalające podatnikowi na odliczenie od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 18 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w celu obliczenia podatku lub zaliczki, darowizny przekazanej od dnia 1 stycznia 2020 roku do dnia 30 września 2020 roku na przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19: 

• podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19; 
• Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań ustawowych; 
• Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na cele wykonywania działalności statutowej. 

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o COVID-19 świadczenia opieki zdrowotnej, w tym transportu sanitarnego, wykonywane w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, są udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą lub lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w ust. 4, wpisanych do wykazu, zwanego dalej „wykazem”, opracowywanego przez właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w porozumieniu z wojewodą. 
W wykazie umieszcza się podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w ust. 4, uwzględniając potrzeby wynikające z zabezpieczenia dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1, na obszarze województwa, a także strukturę organizacyjną tych podmiotów, rodzaj wykonywanej działalności leczniczej oraz zasoby kadrowe i sprzętowe. Wykaz podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym w drodze obwieszczenia wojewody oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu Zdrowia – ust. 2 i 3 w/w artykułu. 

Kwota odliczenia z tytułu powyższej darowizny zależy od terminu jej przekazania. W przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej: 

• do dnia 30 kwietnia 2020 r.– odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny; 
• w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny; 
• od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca wartości darowizny. 

Z powyższego wynika, że im wcześniej dokonana darowizna tym wyższa kwota podlegająca odliczeniu. Odliczeniu podlegają darowizny nieodliczone wcześniej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. 
Udokumentowania wysokości wykonanej darowizny dokonuje się w oparciu o posiadane przez podatnika dokumenty. W przypadku darowizny w postaci środków pieniężnych, dowodem potwierdzającym dokonanie darowizny jest:

• dowód wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek w banku, inny niż rachunek płatniczy – w przypadku darowizny pieniężnej; 
• dowód, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu 
  - w przypadku darowizny innej niż pieniężna.

Darowiznę mają prawo odliczyć podatnicy:

• opodatkowani podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych (według skali podatkowej),
• prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym według jednolitej 19% stawki podatkowej,
• opodatkowujący przychody podatkiem zryczałtowanym od przychodów ewidencjonowanych.

Powyższą darowiznę podatnicy odliczają w zeznaniu rocznym PIT-37, PIT-36, PIT-36L lub PIT-28, CIT-8 albo w przypadku obliczania zaliczki na podatek dochodowy. Odliczenia darowizny podatnik, nie może dokonać w przypadku gdy środki na jej dokonanie ujęte zostały w kosztach uzyskania przychodu albo zostały odliczone od dochodu opodatkowanego w innej formie lub zostały podatnikowi zwrócone.

Podstawa prawna: art. 52n ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 38g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 57b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

2.     Możliwość wstecznego rozliczenia poniesionej straty

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawierają uregulowania pozwalające na wsteczne rozliczenie straty poniesionej w 2020 roku. 
Stosownie do treści art. 38f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy, którzy z powodu COVID-19, w rozumieniu ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567), zwanej dalej „ustawą o COVID-19”: 

• ponieśli stratę w roku podatkowym, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2019 r., lub rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r. oraz 
• uzyskali w roku podatkowym, o którym mowa w pkt 1, przychody niższe o co najmniej 50% od przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym pierwszy rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1 
  - mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 5.000.000 zł, dochód uzyskany w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1. 

Prawo do skorzystania z powyższej ulgi mają również podatnicy, którzy ponieśli stratę i u których:

• rok podatkowy rozpoczął się przed 1 stycznia 2020 r. i zakończy się po 31 grudnia 2019 r. czyli mają rok podatkowy iny niż rok kalendarzowy lub rok podatkowy jest dłuższy niż 12 miesięcy;
• rok podatkowy rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r. czyli odpowiada rokowi kalendarzowemu lub jest krótszy niż 12 miesięcy. 

Odliczenia straty podatnik można dokonać w zeznaniu rocznym składanym za rok 2019. W przypadku upływu terminu do złożenia zeznania lub złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym dokonywane jest obniżenie na podstawie ust. 1, podatnik składa korektę zeznania. 

W przypadku gdy nie jest możliwe odliczenie powstałej w 2020 r. straty z dochodu uzyskanego w 2019 r. podatnik może odliczyć ją stosując zasady określone w art. 7 ust. 5 ustawy o pdop. Zgodnie z tym artykułem o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może: 

• obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo 
• obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty. 

W przypadku osób fizycznych prawo do powyższego odliczenia straty przewiduje art. 52k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią Podatnicy, którzy z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych: 

• ponieśli w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz 
• uzyskali w 2020 r. łączne przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych w 2019 r. z tej działalności 
  - mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 
• 5 000 000 zł, odpowiednio dochód lub przychód uzyskany w 2019 roku z pozarolniczej działalności gospodarczej. 

Powyższe odliczenie możliwe jest w przypadku podatników rozliczających się na zasadach ogólnych, oraz podatników opłacających podatek liniowy. 
Przez łączne przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się sumę przychodów uwzględnianych przy obliczaniu podatku na podstawie art. 27 ust. 1 i art.30c oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (w przypadku zmiany formy opodatkowania przez podatnika). 
W celu dokonania obniżenia powyższej straty, podatnik składa korektę zeznania za rok 2019 rok. Tu również w przypadku braku możliwości odliczenia straty od dochodu z 2019 r. strata podlega odliczeniu na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o pdof albo art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. 

Podstawa prawna: art. 7 ust. 5 i art. 38f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 9 ust. 3 i art. 52k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.     Rezygnacja z uproszczonej formy płacenia zaliczek w 2020 roku i obliczanie zaliczek od bieżących dochodów

Według art. 52r ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w oraz art. 38j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy będący małymi podatnikami, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b ustawy o pdof oraz w art. 25 ust. 6 ustawy o pdop, mogą zrezygnować w trakcie roku podatkowego z tej formy wpłacania zalic...