Różnice kursowe od VAT

ODPOWIEDŹ

Zgodnie z obowiązującym orzecznictwem oraz prezentowanym stanowiskiem Ministerstwa Finansów dla celów podatku dochodowego, sformułowania „podatek od wartości dodanej” i polski „podatek od towarów i usług” stanowią synonimy opisujące tę samą daninę. 
Takie rozumowanie prowadzi do wniosku, że w świetle art. 12 ust. 4 pkt 9 i art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT podatku od wartości dodanej nie uwzględnia się w przychodach i kosztach podatkowych.
Natomiast z art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych  wynika, że  powstanie różnic kursowych należy wiązać  m.in. z  kategoriami przychodu należnego i kosztu poniesionego. 
Tym samym ewentualne różnice kursowe od  kwoty VAT wskazanej na  fakturze sprzedaży lub zakupu lub zwrot VAT z zagranicznego urzędu wyrażone w walucie obcej nie są różnicami kursowymi do  celów podatkowych. - będą to różnice niepodatkowe.

UZASADNIENIE

Odpowiadając na zadane pytanie Czy postają różnice na koncie księgowym związanym z ewidencjonowaniem VAT zagranicznego zdaniem redakcji należałoby posiłkować się odpowiedzią Ministra Finansów na interpelację poselską nr 1025. 
I tak, w Interpelacji nr 1025 skierowanej do Ministra Finansów w sprawie podatku od wartości dodanej w przychodach i kosztach podatkowych zadano następujące pytanie: Czy potwierdza Pan Minister, że tożsamość podatku od wartości dodanej naliczanego na podstawie przepisów obowiązujących w innych niż Polska krajach Unii Europejskiej z polskim podatkiem od towarów i usług powoduje, że oba podatki powinny być na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych traktowane analogicznie (dotyczy to szczególnie przepisów art. 12 ust. 4 pkt 9 i art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odpowiednio art. 14 ust. 1 in fine i art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

W odpowiedzi na interpelację poselską  nr 1025 z dnia 19.12.2019 roku Minister stwierdził, że: co do zasady interpelacja dotyczy wątpliwości na gruncie tożsamości „podatku od wartości dodanej” obowiązującego w innych niż Rzeczpospolita Polska krajach członkowskich Unii Europejskiej określonego przepisami Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L347 z 11.12.2006, s.1, zwanej dalej „Dyrektywą Rady 2006/112/WE”) - z polskim „podatkiem od towarów i usług” w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą o VAT”), a także związanych z tym skutków podatkowych przewidzianych w ustawach o podatkach dochodowych.
W powyższym zakresie Minister stwierdził, że:

1. art. 1 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE ustanawia wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT). Zasada ta, w myśl art. 1 ust. 2, polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzający etap obciążenia tym podatkiem. 
   Z orzecznictwa TSUE (przykładowo wyrok w sprawie C-347/95 UCAL, C-109/90 NV Giant czy C-283/06 i C-312/06 KÖGÁZ) wynikają cztery zasadnicze cechy podatku VAT, tj.:
   a) powszechne zastosowanie do czynności, których przedmiotem są towary lub usługi, ustalenie jego kwoty w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika     jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi,
   b) pobór podatku na każdym etapie procesu produkcji i dystrybucji, w tym na etapie sprzedaży detalicznej, niezależnie od ilości wcześniejszych transakcji, oraz
   c) odliczenie od VAT należnego kwot zapłaconych na poprzednich etapach procesu produkcji i dystrybucji, co oznacza, że podatek na danym etapie stosuje się wyłącznie do wartości dodanej na tym etapie oraz że końcowe obciążenie podatkowe ponosi konsument.
2. Podatki o ww. charakterze nakładane przez poszczególne państwa członkowskie, do których stosuje się postanowienia dyrektywy VAT, podlegają zatem harmonizacji w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, co oznacza, że opodatkowanie wskazanym podatkiem oparte jest na jednolitej podstawie, od której odstępstwa są ściśle limitowane.

Biorąc pod uwagę powyższe należałoby uznać, że nie należy dokonywać roz...