Rozliczenie kosztów użycia prywatnego samochodu w podróży służbowej

KOSZTY NIEPODATKOWE

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wysyła swoich pracowników w podróże służbowe, w trakcie których wykorzystują oni prywatne samochody nie będące własnością Spółki. Podczas podróży służbowych pracownicy ponoszą dodatkowe koszty opłat za przejazdy autostradą oraz opłaty za miejsca parkingowe. Najczęściej wydatki te dokumentowane są jedynie paragonami lub biletami potwierdzającymi wysokość opłat, zdarza się także, że wydatki dokumentowane są fakturą VAT gdzie jako nabywca widnieje Spółka. Powyższych wydatków pracownicy nie uwzględniają w ewidencji przebiegu tego pojazdu i nie rozliczają w ramach wynikającego z niej limitu. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyżej wymienione wydatki?

ODPOWIEDŹ

Opłata za autostradę czy parking wiąże się z używaniem samochodu, a zatem objęta jest limitem wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie może być zaliczona do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 1 tej ustawy. Zatem będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów do wysokości limitu.

UZASADNIENIE

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odpowiednio art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 15 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższa definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

  • został właściwie udokumentowany,

  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy pamiętać, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 30 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na...

 

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Przypisy