Nabycie budynku z inwestycją w obcym środku trwałym – zasady amortyzacji

ODPOWIEDŹ

W przypadku nabycia budynku, w którym podatnik realizował inwestycję 
w obcym środku trwałym można zastosować jedno z poniższych rozwiązań:

1. zwiększyć cenę nabycia środka trwałego o wartość niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym (o ile cena nabycia nie uwzględnia wydatków poniesionych na inwestycję) i dalej amortyzować jako jeden składnik majątku trwałego (np. w postaci budynku) albo
2. kontynuować dotychczasową amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym oraz odrębnie amortyzować nabyty środek trwały od wartości początkowej nieobejmującej odrębnie amortyzowanych nakładów inwestycyjnych poniesionych przed nabyciem tego środka trwałego.

UZASADNIENIE

W myśl art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”. 
Inwestycją w obcym środku trwałych jest ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego. Definicję taką podał dyrektor Izby...