Likwidacja działalności gospodarczej i przekazanie majątku do firmy małżonki

ODPOWIEDŹ

Przekazanie samochodu z działalności gospodarczej jednego z małżonków do działalności gospodarczej drugiego z małżonków nie spowoduje przychodu po stronie małżonka przekazującego środek trwały, gdyż jako małżeństwo oboje małżonkowie są współwłaścicielami przedmiotowego samochodu. Małżonek, który otrzymał środek trwały będzie kontynuował metodę amortyzacji, która była stosowana w firmie współmałżonka (nie ma możliwości zmiany metody amortyzacji), będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz wpisze do swojej ewidencji taką samą wartość początkową środka trwałego, jaka została wykazana w ewidencji współmałżonka, który jako pierwszy używał środka trwałego.

UZASADNIENIE

Małżonkowie mogą przenosić składniki majątku, które zostały wcześniej u nich zaliczone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych między działalnościami gospodarczymi, także w trakcie funkcjonowania przedsiębiorstw.

Powyższe zdarzenie skutkować będzie:

1) w księgach męża:

• wykreśleniem składników majątku z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych;

2) w księgach żony:

• wpisaniem składników majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z treścią art.22h ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonek, który otrzymał środek trwały będzie:

• kontynuował metodę amortyzacji, która była stosowana w firmie współmałżonka (nie ma możliwości zmiany metody amortyzacji),

• będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów,

• wpisze do swojej ewidencji taką samą wartość początkową środka trwałego, jaka została wykazana w ewidencji współmałżonka, który jako pierwszy używał środka trwałego.

W sytuacji gdyby małżonek zdecydował się na odpłatne zbycie (sprzedaż) środka trwałego do firmy żony to dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych nadal będziemy uznawali iż doszło do przeniesienia. Należy bowiem podkreślić, iż z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy (kodeks rodzinny i opiekuńczy) wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku wspólnego należą w szczególności:

1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

W myśl art. 43 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustawowy ustrój majątkowy małżeński jest wspólnością łączną. Oznacza to, że udział małżonków we wspólnym majątku nie jest wyrażony ułamkiem (np. ½ udziału we wspólnym majątku dla każdego z małżonków). Udziały małżonków zostają wyrażone ułamkiem dopiero po ustaniu tego typu wspólności łącznej (np. na skutek separacji). Zgodnie z art. 35 k.r.o. w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Natomiast według art. 36 § 3 k.r.o. przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej może zostać zniesiony:

• przez małżonków poprzez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego, w której...