Ujęcie w kosztach uzyskania przychodów nakładów na inwestycje poniesione na cudzym gruncie

ODPOWIEDŹ

Nakłady poniesione przez podatnika na inwestycje na cudzym gruncie nie zalicza się do inwestycji w obcym środku trwałym. Budynki te na mocy art. 22a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako środki trwałe podlegają jednak amortyzacji. Z powyższą kategorią środków trwałych mamy do czynienia wówczas gdy podatnik niebędący właścicielem gruntu dysponuje nim na podstawie np. umowy dzierżawy, najmu lub użyczenia. Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie odbywać się będzie na takich samych zasadach, jak w przypadku amortyzacji własnych środków trwałych. Określając stawkę amortyzacji stosuje się również takie same zasady jak w przypadku amortyzacji własnych środków trwałych.

UZASADNIENIE

Nakłady poniesione na inwestycje na cudzym gruncie nie zalicza się do inwestycji w obcym środku trwałym. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Powyższy przepis definiuje pojęcie środka trwałego według prawa podatkowego, określając co i na jakich warunkach może być uznane za środek trwały. Podobnie art. 22b ust. 1 ustawy o pdof zawiera definicję podatkową wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast według art. 22a ust. 2 amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,

2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,

3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

• zwane także środkami trwałymi.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż odrębną kategorię środków trwałych podlegających amortyzacji bez względu na przewidywany okres używania stanowią budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie. Z omawianą katego...