ODPOWIEDŹ
Wszystkie wydatki poniesione przez osobę fizyczną na wyremontowanie domku jednorodzinnego przeznaczonego na cele wynajmu – choć w rozumieniu potocznym są remontem – na gruncie prawa podatkowego są uznawane jako wydatki zwiększające (tworzące) wartość początkową środka trwałego. Będą one zatem rozliczane poprzez podatkowe odpisy amortyzacyjne.
UZASADNIENIE
W problematyce remontów należy wyróżnić dwa odmienne stany faktyczne:
- Pierwszy dotyczy sytuacji (nr 1), w której dana nieruchomość budynkowa jest już uznana przez przedsiębiorcę, jako środek trwały i poddana amortyzowaniu (lub była poddawana amortyzacji).
- Druga sytuacja (nr 2), gdy przedsiębiorca zakupuje budynek i po remoncie (w znaczeniu potocznym oraz Prawa budowalnego) zamierza wykorzystywać go do celów działalności gospodarczej).
Generalna różnica pomiędzy przedstawionymi sytuacjami jest taka, że w pierwszym przypadku budynek jest już środkiem trwałym a w drugim nie posiada takiego statusu w rozumieniu art.22a u.p.d.o.f. Ma to swoje skutki dla zasad rozliczenia wydatków remontowych do w kosztach podatkowych. Przy czym należy przypomnieć, że w zależności od podatkowej kwalifikacji wydatku, w pewnych przypadkach wydatek jest kosztem w dacie poniesienia, w innych jest rozliczany poprzez odpisy amortyzacyjne.
Sytuacja nr 1
Budynek jest już środkiem trwałym i jest przykładowo poddawany amortyzowaniu lub też został już całkowicie zamortyzowany – innymi słowy jest w trakcie eksploatacji (co ma fundamentalne znaczenie). W przypadku decyzji o remoncie należy dokonać weryfikacji wydatków w oparciu o treść art.22g ust.17 u.p.d.o.f.: Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku prze...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
- Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
- Nielimitowane konsultacje
- ...i wiele więcej!
