Moment ujęcia w kosztach podatkowych wydatków na wynagrodzenie faktora

ODPOWIEDŹ

Wydatki na wynagrodzenie faktora świadczącego usługi faktoringu ponoszone przez nabywcę tych usług (faktoranta) są dla niego wydatkami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą czyli wydatkami stanowiącymi koszt uzyskania przychodów. Koszty faktoringu jako koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych.

UZASADNIENIE

Faktoring jest jedną z form finansowania bieżącej działalności firmy. Usługa ta polega na wykupie przez podmiot świadczący usługę faktoringu (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw (faktorantów) należnych im od kontrahentów (odbiorców) z tytułu dostaw i usług. W ramach faktoringu mogą być świadczone również dodatkowe usługi w postaci inkasa należności, monitoringu płatności, prowadzenia rozliczeń, pomoc w ściąganiu przeterminowanych należności.

Z tytułu świadczenia powyższej usługi faktor otrzymuje uzgodnione w umowie wynagrodzenie, na które składa z reguły prowizja i odsetki. Wydatki te poniesione przez faktoranta są wydatkami zaliczanymi do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności bowiem spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W którym momencie poniesione wydatki na usługę faktoringu zaliczamy do kosztów uzyskania przychodów? Czy w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych, czy też w momencie jego zapłaty?

Według art. 15 ust. 4d ustawy o pdop koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. W myśl ust. 4e powyższego artykułu za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f–4h, uważa się dzień, na który ujęto kosz...