ODPOWIEDŹ
Niemiecki podatek od wartości dodanej jest dla polskiego przedsiębiorcy obojętny podatkowo, tj. nie stanowi przychodu i kosztów uzyskania przychodów. Zatem zapłacone zobowiązanie VAT z deklaracji niemieckiej nie będzie stanowić żadnego kosztu podatkowego. Deklaracja nie podlega księgowaniu. Zdaniem redakcji zaksięgowany należny VAT niemiecki oraz zaksięgowany naliczony VAT niemiecki na koniec miesiąca winien być przeksięgowany na rozrachunki z Finanzamt, analogicznie jak przy rozliczeniach z polskim fiskusem.
UZASADNIENIE
1) Przychód z działalności a podatek należny VAT
Co do zasady zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej u.p.d.o.p.) przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Do przychodów nie zalicza się jednak należnego podatku od towarów i usług - art. 12 ust. 4 pkt 9 u.p.d.o.p.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego nie mniej jednak z treści art. 12 u.p.d.o.p. wynika, że pojęcie “przychodu” jest bardzo szerokie i obejmuje m.in. wszystkie otrzymane pieniądze z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w przepisach – w tym między innymi kwoty należnego podatku od towarów i usług.
2) Koszty podatkowe a podatek naliczony VAT
Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Przepis wskazanego artykułu oznacza, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.
I tak, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i b u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z ty...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
- Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
- Nielimitowane konsultacje
- ...i wiele więcej!