Czy niezamortyzowana część wartości początkowej budynku zbytego przez komornika sądowego stanowi koszt podatkowy

AMORTYZACJA NIERUCHOMOŚCI

Spółka kapitałowa nabyła budynek na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek został zaliczony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, poddany amortyzacji podatkowej. Budynek został zajęty a następnie zbyty przez komornika sądowego. Spółka po licytacji otrzymała fakturę wystawioną przez płatnika VAT (komornika sądowego). Czy w takiej sytuacji, spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych z tytułu działalności gospodarczej tę część odpisów amortyzacyjnych, która nie została zaliczona do kosztów podatkowych (nieumorzoną część wartości początkowej środka trwałego w postaci budynku)?

ODPOWIEDŹ

Spółka może zaliczyć nieumorzoną część wartości początkowej budynku do kosztów podatkowych w sytuacji zbycia komorniczego. Ustawodawca bowiem bezpośrednio wyłącza z kosztów tylko taki odpis nieumorzonej wartości początkowej, gdy likwidacja środka trwałego następuje z przyczyn związanych ze zmianą rodzaju działalności gospodarczej.

UZASADNIENIE

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (jak i fizycznych) mają prawo (po spełnieniu warunków uznania nabytej lub wytworzonej rzeczy za środek trwały) dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w ustawie (CIT lub PIT) i zaliczać te odpisy amortyzacyjne do kosztów podatkowych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Problem pojawia się w sytuacji, gdy z różnych przyczyn przedsiębiorca musi zaprzestać wykorzystywania danego środka trwałego w działalności gospodarczej.

Ustawodawca w odniesieniu do wyłączenia środka trwałego z działalności gospodarczej wprowadził artykułem 16 ust.1 pkt 6 u.p.d.o.p. przepis, który utrudnia podatnikom określenie, w jakich przypadkach mogą zaliczyć do kosztów podatkowych nieumorzoną (niezamortyzowaną) część wartości początkowej środka trwałego (tu: budynek). Przepis brzmi następująco: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów … strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Choć przepis wydaje się klarowny, to budzi wątpliwość, czy zgodnie z wykładnią typu a contrario (wnioskowanie z przeciwieństwa) wszelkie likwidacje środka trwałego z przyczyny innej niż zmiana rodzaju działalności gospodarczej, umożliwiają zaliczenie do kosztów podatkowych nieumorzonej (niezamortyzowanej) części wartości początkowej środka trwałego. Innymi słowy powstaje po stronie podatnik...

 

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
  • Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
  • Nielimitowane konsultacje
  • ...i wiele więcej!

Przypisy