Zaniechanie inwestycji i likwidacja środka trwałego

ODPOWIEDŹ

Zaniechanie inwestycji należy rozumieć jako fizyczną likwidację, sprzedaż ale także zaprzestanie dalszej budowy. Aby zaliczyć poniesione wydatki inwestycyjne do kosztów uzyskania przychodu, każdy inwestor musi spełnić dwa warunki: posiadać dokumentację ekonomiczno-finansową (jako dowód na wypadek kontroli), że na moment podjęcia decyzji o rozpoczęciu inwestycji, jak i na moment decyzji o jej zaniechaniu, spełnione są kryteria racjonalności ekonomicznej. Po drugie, należy spełniać warunek, że zaniechanie inwestycji przyczyni się do zachowania albo zabezpieczenia przychodu (ogólna definicja kosztów uzyskania przychodu). W przypadku klasycznej likwidacji środków trwałych, jako podatkowe koszty uzyskania przychodu potrąca się pozostałą część nieodpisanych odpisów amortyzacyjnych.

UZASADNIENIE

ZANIECHANIE INWESTYCJI

Art.15 ust.4f u.p.d.o.p. stwierdza, że koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji. Ustawodawca nie przewidział żadnej szczegółowej regulacji dotyczącej zaniechania inwestycji, co oznacza, że zastosowanie będzie tu miała ogólna definicja kosztu uzyskania przychodu, która opiera się na sformułowaniu „w celu uzyskania”, co należy rozumieć w ten sposób, że nie musi dojść do osiągnięcia przychodu, aby można było potrącić koszt. Z treści art.15 ust.4f u.p.d.o.p można wywnioskować, że ustawodawca przewiduje dwie podstawowe możliwości zaniechania inwestycji: (1) poprzez zbycie (sprzedaż) inwestycji lub poprzez likwidację. O ile pojęcie pierwsze, tj. zbycie nie budzi żadnych wątpliwości, o tyle powstają kontrowersje, czy pojęcie „likwidacja” musi oznaczać fizyczne zniszczenie. Do kwestii rozumienia pojęcia „likwidacja” ustosunkował się NSA w wyroku 25.06.2012 r., sygn. II FPS 2/12 oraz wyroku z dnia 25.06.2013 r., gdzie wskazano, że likwidację należy rozumieć szeroko: jako fizyczną likwidację lub zaprzestanie dalszej budowy. Wyroki te wskazują na konieczność racjonalnego ekonomicznie podejścia do wycofania się inwestora z prowadzonej inwestycji.

Przykład 1

Spółka rozpoczęła w oparciu o analizy ekonomiczne i szczegółowe badania rynkowe inwestycję w postaci budowy hal targowych. W trakcie realizacji okazało się, że podobne hale powstały w metropolii położonej niedaleko od miejsca inwestycji, którą cechuje znacznie wyższy standard i niższy koszt wynajmu. Decyzją zarządu zaniechano dalszej inwestycji i postanowiono sprzedać innemu podmiotowi grunt wraz z częściami powstałych już budynków. Poniesione wydatki, księgowane do tej pory na koncie „środki trwałe w budowie” mogą zostać zaliczone do kosztów w momencie sprzedaży gruntu i części budynków.

Przykład 2

Spółka rozpoczęła inwestycję w postaci budowy aquaparku, gdzie większość nakładów finansowych została zaangażowana w budynki i budowle. Ze względu na kryzys na rynku, spółka postanowiła zaniechać dalszej budowy...