Środek trwały będący przedmiotem umowy przewłaszczenia lub zastawu bankowego

ODPOWIEDŹ

Zarówno umowa przewłaszczenia jak i umowa zastawu bankowego pozwalają podatnikowi jako kredytobiorcy na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego będącego przedmiotem zabezpieczenia zaciągniętego kredytu i zaliczenia ich w pełnej wysokości do kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie wierzytelności jest umową, zgodnie z którą dłużnik albo osoba trzecia przenosi własność rzeczy na wierzyciela, a wierzyciel zobowiązuje się do jego przeniesienia na dłużnika w przypadku zaspokojenia jego wierzytelności. Przeniesienie własności w ramach umowy przewłaszczenia towarzyszy przeniesienie posiadania w wyniku którego, dotychczasowy właściciel zatrzyma rzecz w swoim władaniu jako posiadacz zależny na podstawie stosunku prawnego jednocześnie ustalonego przez strony. Umowa przewłaszczenia należy do umów nienazwanych, a więc umów które nie są bezpośrednio wymienione i uregulowane w przepisach prawa cywilnego. Zawierana jest w oparciu o zasadę swobody umów określoną w art. 353¹ k.c. Niniejsza forma zabezpieczenia jest najczęściej stosowana w praktyce bankowej, przy ustanowieniu zabezpieczenia udzielanych kredytów bankowych. Umowa przewłaszczenia może obejmować cały przedmiot umowy lub tylko jego część.

Zastaw jest ograniczonym prawem rzeczowym. Według art. 306 k.c. w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności można rzecz ruchomą obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel będzie mógł dochodzić zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy, wyjąwszy tych, którym z mocy ustawy przysługuje pierwszeństwo szczególne. Do ustanowienia zastawu potrzebna jest umowa między właścicielem a wierzycielem oraz, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wydanie rzeczy wierzycie...