Przychody ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej

ODPOWIEDŹ

 Tak, od 1 stycznia 2015 roku nie unikniemy opodatkowania sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej nawet wówczas, gdy nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych. O powstaniu przychodu z działalności gospodarczej zadecyduje jedynie fakt, czy sprzedawany składnik majątku spełnia ustawową definicję środka trwałego.

UZASADNIENIE

Z początkiem tego roku modyfikacji uległ przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujący kwestię zaliczania do przychodu z działalności gospodarczej sprzedaży wykorzystywanych w niej składników majątku, czego konsekwencją jest obowiązek opodatkowania PIT nawet tych składników majątku, które nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Dotyczy to zarówno składników majątku nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych ze względu na przewidywany okres ich użytkowania krótszy niż rok, jak i takich, które pomimo obowiązku wpisu do ewidencji, nie zostały w niej ujęte.

Nowy zapis ww. przepisu stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2C (..). W porównaniu do poprzedniego stanu prawnego, obowiązującego do końca 2014 r., gdzie za przychód z firmy uznawaliśmy przychód z odpłatnego zbycia wyłącznie tych środków trwałych, które były wprowadzone do ewidencji środków trwałych, obecnie obowiązujące regulacje narzucają obowiązek opodatkowania składnika majątku wykorzystywanego w tej działalności już przy spełnieniu jednej przesłanki – możliwości uznania go za ustawowo zdefiniowany środek trwały. W myśl przepisu art. 22a updof, środkiem trwałym są, ujmując w uproszeniu, nieruchomości i ruchomości stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (..). Dla sprzedaży wartości niematerialnych i prawnych należy posiłkować się definicją zawartą w art. 22b.

Zatem, jeśli nawet mamy do czynienia ze składnikiem majątku, zakupionym na prywatne potrzeby, ale użytkowanym w prowadzonej działalności gospodarczej i spełniającym ustawową definicję środka trwałego, to w świetle znowelizowanego przepisu art. 14 ust 2. pkt 1 lit. a) jego sprzedaż podlega rozliczeniu w ramach prowadzonej działalności. Przy czym dotyczy to każdego zbycia składnika majątku dokonanego po 31 grudnia 2014 r., bez względu datę jego nabycia, jak i okres użytkowania w działalności. Ustawodawca nie przewidział bowiem przepisów przejściowych dla składników majątku nabytych przed zmianą ww. przepisu. Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19.02.2015 r. nr IBPBI/1/415-1413/14/KB: „(..) zmiana dotycząca sposobu ustalenia przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej ma charakter doprecyzowujący. Jej celem jest wyraźne wskazanie, że zbycie składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowi przychód z tej działalności. (...)”.

Nadal jednak wyją...