ODPOWIEDŹ
W przypadku przeniesienia własności środków trwałych w ramach datio in solutum wysokość przychodu winna być określona zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli odpowiadać będzie wartości pożyczki jaka podlegała zwrotowi pożyczkodawcy oraz wysokości oprocentowania wynikającego z umowy pożyczki. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego (w naszym przypadku wartość rynkowa środków trwałych będących przedmiotem świadczenia w ramach datio in solutum) będzie wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego.
Natomiast koszty uzyskania przychodów określane będą w zależności od tego co jest przedmiotem świadczenia w ramach datio in solutum. W przypadku środków trwałych będzie to według art.16 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy wartość wybudowania, nabycia lub wytworzenia środka trwałego pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne.
UZASADNIENIE
W myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Z treści powyższej normy prawnej wynika, iż elementami przedmiotowo istotnymi tej umowy jest zobowiązanie pożyczkodawcy do przeniesienia na własność pożyczkobiorcy przedmiotu umowy pożyczki (określonej ilości pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku) oraz zobowiązanie pożyczkobiorcy do ich zwrotu.
Podkreślić należy, iż udzielenie pożyczki na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest neutralne podatkowo. Wynika to z faktu, iż przysporzenie majątkowe w związku z otrzymaniem pożyczki nie ma charakteru definitywnego. Bowiem jak wynika z przytoczonych powyżej elementów przedmiotowo istotnych umowy pożyczki, pożyczkobiorca jest zobowiązany do jej zwrotu. Nie zmienia charakteru świadczenia brak w umowie terminu zwrotu pożyczki, bowiem w sprawach nieuregulowanych umową zastosowanie będą miały dyspozycje norm prawnych zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego.
Datio in solutum to instytucja prawa cywilnego określana jako świadczenie w miejsce spełnienia uregulowana w art. 453 w myśl, której jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Datio in solutum ma na celu wygaśnięcie istniejącego pomiędzy stronami zobowiązania poprzez spełnienie przez dłużnika świadczenia innego niż wynikającego z treści pierwotnej umowy. Jego skutkiem jest takie wygaśnięcie zobowiązania jakby zostało spełnione przez jego wykonanie zgodnie z treścią pierwotnej umowy (w...
Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 12 papierowych oraz cyfrowych wydań magazynu"
- Dostęp online do aktualnych i archiwalnych wydań czasopisma oraz dostęp do dodatkowych materiałów
- Nielimitowane konsultacje
- ...i wiele więcej!